Failing Is Necessary for Creativity

Fear of failure is a common condition. It often stops creativity and prevents us from moving forward in our lives.

We all experience failure in our lives. But we don’t all react to it in the same way. Some of us accept the idea of failure. It is a way of focusing on something new and developing our thinking differently. Others react to it by curling up into a little ball and separating themselves from the rest of the world. There is a lot of evidence to support this idea. Some people accept failure. But others avoid it at every possible opportunity. To some, failure is good; to others, it is bad.

Interesting research has emphasized the idea that some people accept challenges and disappointments as opportunities to focus on something new. These are people with a “growth mindset.” Then, there are other people who see failure as… well… as a complete failure. They believe that they never had the talent or skill, and they probably never will. These are people with a “fixed mindset.” These individuals accept the belief that you are either born with talent, or you’re not. In short, you’re either in one group or the other.

In studies of creative people, psychologists discovered that a quality separates creative people from non-creative people. Creative people make lots of mistakes and continue to deal with them. But non-creative people make a mistake and stop. Most people think success and failure are complete opposites; in reality, they are both parts of the same process.

We can learn by accepting our failure and making a true evaluation. In fact, failure can make things worse if we get the wrong messages from it. When we relate our failures to outside factors—the regulators, the customers, the competitors —we have no reason to change our way. We waste our money, focus more on the same strategy, and hope everything becomes better.

ترس از شکست یه وضعیت عادیه که اغلب جلوی خلاقیت رو میگیره و نمیذاره تو زندگی پیشرفت کنیم. با اینکه همه ما شکست رو تو زندگی مون تجربه میکنیم، اما واکنشهای یکسان بهشون نشون نمیدیم.

برای بعضی از ما مفهوم شکست راهی برای تمرکز دوباره و بازسازی تفکرمون هستش. واکنش بعضی دیگه اینه که خودشونو مثل توپ کوچیک جمع میکنن و خودشونو منزوی میکنن. شواهد زیادی وجود داره که ثابت میکنه بعضی افراد شکست رو میپذیرن در حالیکه بعضی دیگه در هر موقعیتی که بشه تصور کرد از شکست فرار میکنن.

تحقیقات زیادی این ایده رو تایید کردن که بعضی افراد از چالشها و ناکامی ها بعنوان فرصتی برای تمرکز دوباره فکرشون استفاده میکنن. اینها آدمهایی با “طرز فکر رشد” هستن. آدمهای دیگه ای هم هستن که شکست رو خب به چشم شکست محض میبینن.

اونها معتقدن که هیچوقت استعداد یا مهارت لازم برای انجام اون کار رو نداشتن و احتمالا هیچوقت نخواهند داشت. اینها آدمهایی با “طرز تفکر ایستا” هستن. این آدمها عقیده دارن که شما یا ذاتا استعداد دارین یا استعداد ندارین. خلاصه اینکه شما یا در گروه اول هستید یا در گروه دیگه.

در مطالعاتی که روی افراد خلاق انجام شده، روانشناسها متوجه شدن که یکی از متمایزکننده ترین ویژگیهایی که افراد خلاق رو از غیر خلاق جدا میکنه اینه که افراد خلاق خیلی اشتباه میکنن و بعدش اونها رو برطرف میکنن، در حالیکه افراد غیرخلاق بعد از اشتباهشون دست از کار میکشن. بیشتر آدمها موفقیت و شکست رو مثل دو قطب مخالف در نظر میگیرن؛ در واقعا، اینها هر دو بخشی از یک فرآیند هستن.

اگه قبول نکنیم که شکست خوردیم – اگه ارزیابی واقع بینانه نداشته باشیم – نمیتونیم چیزی یاد بگیریم. در واقع، شکست میتونه باعث بدتر شدن اوضاع بشه اگر پیامشو اشتباه بگیریم.

وقتی ما دلیل شکستمون رو به عوامل خارجی نسبت میدیم – ناظرها، مشتری ها، رقبا – دلیلی نداریم که بخوایم مسیرمون رو عوض کنیم. وقت و انرژی خودمونو حروم میکنیم، یه روش اشتباه رو دوباره امتحان میکنیم، و امید داریم که شرایط بهتر بشه.