نگاهی به تاریخچه زبان

نگاهی به تاریخچه زبان

همراهان عزیز قصد داریم سفری هیجان انگیز به دنیای پر رمزوراز و جذاب زبان داشته باشیم تا با شگفتی های آن آشنا شویم و بتوانیم در مسیر یادگیری زبان از آن استفاده کنیم. پس در این مقاله ما را همراهی کنید تا با مباحثی مانند ماهیت زبان، گونه های مختلف زبانی از جمله زبان گفتاری، زبان نوشتاری و زبان بدن آشنا شویم.

اگر علاقه مند به فراگیری زبان هستید ممکن است در ابتدا این سوال را از خود بپرسید که زبان از کجا شروع شده و چگونه پدید آمده است و چه تغییراتی را پشت سرگذاشته تا به این اینجا رسیده است. پس در ابتدا به صورت مختصر با تاریخچه و اشکال مختلف زبانی آشنا می شویم و در مقاله های بعدی به ادامه مسیر خود، در سفر به دنیای زبان می پردازیم.

ماهیت زبان چیست و چگونه به وجود آمد؟

زبان استعدادی ذاتی و درونی در وجود همه ی ما انسان هاست که از آن برای برقراری ارتباط و تبادل اطلاعات با دیگران استفاده می کنیم. درواقع زبان توانایی ارسال و دریافت پیام از فردی به فرد دیگر است. انسان در طی مسیر تحول و تکامل خود، همواره نیازمند برقراری ارتباط و به اشتراک گذاری مطالب با دیگران داشته است و به این طریق توانسته زندگی اجتماعی خود را شکل دهد.

در مورد منشا پیدایش زبان نظرات متعددی وجود دارد. یکی از این نظریه ها این است که زبان منشا الهی دارد. در این نظریه گفته می شود اگر نوزاد انسان حتی بدون شنیدن زبانی بزرگ شود خود به خود با زبان اصلی و خدادادی شروع به صحیت می کند.

امروزه نظرات نوام چامسکی Noam Chomsky، زبان شناس معاصر آمریکایی، تحول اساسی در زمینه زبان شناسی و منشا پیدایش آن به وجود آورده است. به اعتقاد وی اصول و خصوصیات زبانی در انسان ها از همان ابتدای تولد به طور ذاتی و درونی برنامه‌ریزی شده و محیط پیرامون او تنها نقش محرک برای یادگیری و تقویت زبان مادری وی دارد.

به بیان دیگر انسان ها در نوزادی  مجموعه محدودی از اطلاعات را از محیط اطراف خود گرفته و با استفاده از آن به طور ذاتی ترکیبات جدیدی از کلمات را می سازد و به این ترتیب زبان اول یا زبان مادری شکل می گیرد.

زبان ها دائما در حال تغییر و تحول هستند و امروزه بسیاری از زبان‌های باستانی از جمله سانسکریت و لاتین با آنکه مکتوب بوده اند از بین رفته‌ و زبان‌هایی مانند انگلیسی، آلمانی، فرانسوی و روسی جایگزین آنها شده است که عمر آنها به بیش از دو هزار سال نمی رسد.

زبان فقط لحن و کلام و آنچه از اندام های صوتی خارج می شود نیست. زبان شکل های متفاوتی دارد که همه آنها در جایگاه خود مهم بوده و هر کدام دارای اصول خاصی می باشد. پس در ادامه نگاهی کوتاه به اشکال مختلف زبانی می اندازیم.

شکل های مختلف زبانی چیست و چند نوع زبان داریم؟!

زبان فقط آنچه گفته یا نوشته می شود نیست؛ بلکه علاوه بر گفتار و نوشتار گونه ای دیگر از زبان نیز وجود دارد  به نام زبان بدن که همان زبان اشاره ها است. پس در ادامه برای درک بهتر ماهیت زبان، اندکی با زبان گفتاری، زبان نوشتاری و زبان بدن آشنا می شویم.

زبان نوشتاری Written Language

 زبان نوشتاری سیستم منظمی از نمادهای معنادار است که باعث ثبت، حفظ، بازتاب و انتقال گفتار می گردد. بشر از همان ابتدا فهمید که تصویر، راحت ترین و گویاترین زبان ارتباط و گفتگو است و سعی کرد بیانات خود را با کمک تصویر مکتوب کند. در واقع تصویر ساده ترین و قابل فهم ترین زبان مکتوب بین انسان های اولیه بود.

از دوره نوسنگی در سه قاره قدیم (آسیا، اروپا و آفریقا) تصاویری بر روی سفال ها و سنگ ها به جای مانده است. اما بعد از آن در هر دوره ای از تاریخ کار نوشتن و اختراع خط برای برقراری ارتباط بین افکار و احساسات، فرهنگ و تمدن،  تاریخ و تجربیات انسان به وجود آمد و به این ترتیب آثاری از انسان های نخستین برای نسل های بعدی به جای ماند.

زبان گفتاری Spoken Language

زبان گفتاری یا  محاوره‌ای اولین شکل زبانی است که انسان ها برای برقراری ارتباط از آن استفاده می کنند و شامل الفاظی می شود که از اندام های صوتی خارج می شود. در هر زبانی، معمولا گفتار از نوشتار متفاوت است. یعنی هر کلمه به همان صورتی که گفته می‌شود نوشته نمی‌شود. زبان گفتاری ساده‌تر از زبان نوشتاری است. در گفتار لهجه و آهنگ کلام وجود دارد و راحت‌تر و سریع‌تر از نوشتار تولید می شود.

زبان بدن Body language

زبان بدن یا زبان اشاره بدن به انواع ارتباط های غیر کلامی یا رفتاری گفته می شود که هر فرد از طریق رفتارهای بدنی خودش، بدون آنکه صحبتی بکند به دیگران به‌طور مستقیم یا غیرمستقیم منتقل می کند. چنین رفتاری هایی مانند حالات صورت مثل خندیدن یا اخم کردن،  وضعیت بدن، حرکات دست و سر، حرکات چشم، نحوه قرارگیری دست و پا، ارتباط چشمی، اطلاعاتی را به مخاطب منتقل می کند که دانستن آنها، به شناخت بیشتر فرد کمک می کند.

از همان ابتدای گفتگو با فرد، از زبان بدن او می توان فهمید آیا وی استرس، اضطراب و ترس دارد و یا برعکس دارای حس احترام، تواضع و اعتماد به نفس است. اگر استرس، اضطراب وترس فرد شدید باشد افراد عادی نیز آن را تشخیص می دهند. ولی در برخی مواقع شدت این رفتارها ملایم است و تنها با دانستن رفتارهای بدنی می توان به آن پی برد. مثلا شخصی که مضطرب است یک نوع بی قراری و رنگ پریدگی در چهره او دیده می شود.